Van wilde konijnen naar vrije cavia's

Toen we anderhalf jaar geleden Stuyland kochten was het vooral een reusachtige wei waar wilde konijnen hoogtij vierden. Zo op het oog wel een paar honderd... Ai, ai, het geplande voedselbos! Alle plantjes die niet door 60 cm kippengaas beschermd werden legden in een mum van tijd het loodje. Voor ik het goed en wel door had waren we al een Lebanon ceder, een paar jonge bessenstruiken en een kastanjeboompje kwijt.
Ook liep het niet zo vlot door het gras door de afwisseling van overgroeide graspollen met de vele kuiltjes en bultjes waar de konijnen halfslachtige graafpogingen hadden ondernomen.

Tegelijk wou ik een paar cavia's houden om het gras op een paar plekken gericht kort te houden: een cavia-tractor (in navolging van de inmiddels genoegzaam bekende kippentractor).

De cavia-tractor, BIJNA af...

Al vrij snel kwam ik tijd te kort om de cavia-tractor om de paar dagen te verplaatsen. Ik had hem ook flink zwaar gemaakt, met grote draadflappen om de beestjes te beschermen tegen gravende roofdieren (in tegenstelling tot de verplaatsbaarheid was dàt aspect was wel heel succesvol).

De tractor in gebruik (merk op: boomstronken om de flappen naar beneden te houden)

Wel, toen besloot ik de cavia's te laten proeven van de vrijheid. Met alle voor- en nadelen die daaraan vasthangen. Resultaat? Er zijn ook hier een paar slachtoffers gevallen (die zwarte kat die hier rondloopt ving jonge konijnen en is ook niet wars van een hapje cavia). De overblijvers zijn op een half jaar tijd heel autonoom geworden: niet meer afhankelijk van het voedsel dat ik ze geef. Ze maken hun eigen nestjes en zoeken hun eigen schuilplaatsen. Ze geven me de indruk dat ze gelukkig zijn.

Waarom ik nu zo blij ben met die vrije cavia's:

Konijnen en cavia's zijn (zoals ratten en muizen) knaagdieren; beestjes die aan hoog tempo reproduceren en die voortdurend moeten knabbelen om hun onstuitbaar groeiende tandjes kort te houden. Maar cavia's hebben verschillende voordelen t.o.v. de meeste andere knaagdieren:

- Zoals konijnen eten ze gras, heel veel gras, en bemesten ze in ruil hiervoor het land waar ze grazen.
- Hun cute-heidsfactor is erg hoog. Kinderen van allerlei leeftijden worden er onweerstaanbaar toe aangetrokken. Volwassenen ook. :-)

- Ze maken grappige knor, brom- en fluitgeluidjes. Er zit er altijd wel eentje bij die tjilpt zoals een mus op steroïden.
- Ik fluit om ze te roepen als ik groentenafval voor hen bij heb, en ze fluiten enthoesiast terug. Ze zijn schuchter maar niet zo erg dat je ze nooit te zien krijgt. Cavia's voeren is een activiteit die veel succes oogst bij jonge bezoekers: effe stil zijn en ja, daar zie je een snoetje verschijnen, en daar nog één, en...
Dus behalve dat mijn komkommerschillen, wortelafval en broccolistammen zonder verdere tijdsinvestering van mezelf tot compost omgewerkt worden, beleven we ook allemaal plezier aan de interactie.
- Cavia's zijn niet zo snel als konijnen. Je kan ze heel gemakkelijk vangen, en dus kan de populatie redelijk eenvoudig binnen de perken gehouden worden als dat nodig zou blijken.
- Ze springen en graven ook niet (bijgevolg kan je gemakkelijk je moestuin en/of kwetsbare gewassen beschermen met een lage omheining: 30cm volstaat.). Ik hoef ook niet benauwd te zijn dat ze de swales gaan ombouwen tot een loopgraven-doolhof.
- Ze beschikken nog over een zeker mate van "wilde" instincten. De mijne lijken inmiddels voldoende aangepast aan het buitenleven om zich snel te verschuilen voor roofvogels (valken en uilen voornamelijk). Ze kunnen zich in een regenpijp verstoppen waar ze onbereikbaar zijn voor vos en kat: die passenn er niet in! (Maar af en toe zal er nog wel eens een slachtoffer vallen bij de jong en onervarenen: daar valt niet aan te ontkomen)...
- Er is genoeg overlapping in de voedselcompetitie met andere knaagdieren dat de konijnen en ratten zich langzaam lijken terug te trekken.
- Hun "jachtterrein" is niet buitensporig groot: geen duizenden vierkante kilometers zoals jaguars in de jungle: vanuit hun nestplaats foerageren ze slechts een meter of 20-30 in alle richtingen.

Voor het ogenblik lijkt het hele terrein konijn-vrij. Ik zag het laatste levende konijn half november. Dat hebben natuurlijk niet enkel de cavia's gedaan. Konijnen zijn en blijven prooidieren, en bovendien is er myxomatose uitgebroken.
Maar mij hoor je niet klagen, dat de cavia's terrein winnen en de konijnen het veld ruimen (letterlijk!). Ik hoop dat de trend zich doorzet...